จารึกเจียงเฉิง(九成宮醴泉銘): แก่นแท้ของวัฒนธรรมในสมัยถังและหัวใจของศิลปะการเขียนของอู๋หยางซุน(欧陽詢)

บทนำ

“จารึกเจียงเฉิง” ถือเป็นผลงานชิ้นเอกของสไตล์สแควร์ที่สะท้อนถึงวัฒนธรรม การเมือง และความคิดในสมัยถังอย่างลึกซึ้ง จารึกนี้สร้างขึ้นเพื่อเชิดชูพระราชดำริของจักรพรรดิถังไทจง (หลี่เสี้ยนหมิน) และเขียนโดยสองบุคคลที่โดดเด่น ได้แก่ เหว่ยเจิ่ง (魏徴) ผู้เรียบเรียงและอู๋หยางซุน (欧陽詢) ผู้เขียน บทความนี้จะเจาะลึกถึงภูมิหลัง รายละเอียดลักษณะการเขียน บทบาทของอู๋หยางซุนและเหว่ยเจิ่ง และวิธีที่จารึกนี้มีอิทธิพลต่อยุคหลัง

ภูมิหลังการผลิตของจารึกเจียงเฉิงและความสำคัญทางการเมือง

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์และสถานการณ์การเมืองในสมัยถัง

“จารึกเจียงเฉิง” ถูกสร้างขึ้นในปีที่ 6 แห่งการปกครองของเจิ้งกวน (632 ปี) เพื่อเฉลิมฉลองน้ำพุแห่งความหวานที่พุ่งขึ้นจาก “วังเจียงเฉิง” ในมณฑลส่านซี วังเจียงเฉิงเดิมทีสร้างโดยจักรพรรดิถังไทจงจากวัง “เรินซู่” ของจักรพรรดิซุย การเกิดน้ำพุที่นี่ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งคุณธรรมของจักรพรรดิ ซึ่งแสดงถึงความมั่นคงและความเจริญรุ่งเรืองของชาติ

ในสมัยถัง วัฒนธรรมเจริญรุ่งเรืองพร้อมกับเสถียรภาพทางการเมือง และการเชื่อมโยงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติกับคุณธรรมของจักรพรรดิถือเป็นเครื่องมือโฆษณาทางการเมืองที่สำคัญ “จารึกเจียงเฉิง” ถูกสร้างขึ้นภายใต้เจตนาทางการเมืองนี้ โดยมีเหว่ยเจิ่งเป็นผู้เรียบเรียงและอู๋หยางซุนเป็นผู้เขียน เหว่ยเจิ่งเป็นข้าราชการที่มีความสามารถในการสนับสนุนการปกครองของจักรพรรดิและผลงานของเขาเน้นย้ำถึงคุณธรรมของจักรพรรดิและความเป็นอุดมคติในยุคนั้น

ศิลปะการเขียนของอู๋หยางซุนและความคิดริเริ่มของเขา

สไตล์การเขียนของอู๋หยางซุน: การพัฒนาและลักษณะเฉพาะของสไตล์สแควร์

อู๋หยางซุน (557–641) เป็นหนึ่งในสามนักเขียนชื่อดังในช่วงต้นสมัยถัง (อู๋หยางซุน, หยูซื่อหนาน, จูซุยเลี่ยง) และได้สร้างมาตรฐานใหม่ให้กับสไตล์สแควร์ผ่าน “จารึกเจียงเฉิง” ศิลปะการเขียนของเขาเป็นการรวมกันของลักษณะการเขียนในยุคหนานและเหนือ และก่อตั้งเกณฑ์ใหม่สำหรับสไตล์สแควร์ โดยงานของเขาได้รับการเรียกว่า “กฎแห่งสไตล์สแควร์”

ลักษณะเฉพาะของสไตล์สแควร์ของอู๋หยางซุน สามารถสรุปได้ดังนี้

1. พลังและความตึงเครียดของเส้น
   • เส้นของอู๋หยางซุนมีลักษณะเฉียบคมและแข็งแรง โดยแต่ละเส้นจะถูกวาดด้วยความตึงเครียด โดยเฉพาะเส้นแนวตั้งและความมั่นคงในเส้นแนวนอนให้ลักษณะเฉพาะที่มีชีวิตชีวา
   • การเคลื่อนไหวของพู่กันมี “ความสมดุลที่ละเอียดอ่อน” โดยรักษาการจัดเรียงที่ไม่ใกล้ชิดกันเกินไปแต่ไม่ห่างกันเกินไป ซึ่งเป็นที่มาของ “อู๋ฟาง” ในศิลปะการเขียนของเขา
2. โครงสร้างและการจัดระเบียบของตัวอักษร
   • ตัวอักษรของอู๋หยางซุนสร้างขึ้นบนความสมดุลที่คำนวณอย่างเข้มงวด โดยเส้นแนวตั้งและแนวนอนมีอัตราส่วนที่สมบูรณ์แบบ ทำให้แม้จะดูเรียบง่ายแต่เมื่อมองในรายละเอียดจะเห็นถึงความงามที่คำนวณมาอย่างดี
3. การรวมตัวและการพัฒนาของสไตล์สแควร์
   • อู๋หยางซุนได้รวมลักษณะการเขียนของทางใต้ตั้งแต่สมัยจินและการเขียนจากทางเหนือสมัยเหนือเว่ย ทำให้เกิดสไตล์ใหม่ที่ภายหลังรู้จักในชื่อ “อู๋ตี” และมีอิทธิพลต่อทั้งจีนและภูมิภาคเอเชียตะวันออก เช่น ญี่ปุ่นและเกาหลี

ผลงานวรรณกรรมของเหว่ยเจิ่งและอิทธิพลทางการเมือง

เหว่ยเจิ่ง: นักการเมืองที่รวมทั้งด้านศิลปะและการทหาร

เหว่ยเจิ่ง (580–643) เป็นข้าราชการที่มีชื่อเสียงในสมัยถัง โดยมีชื่อเสียงในการให้คำแนะนำแก่จักรพรรดิ เขาไม่เพียงแต่เป็นนักการเมืองที่มีชื่อเสียง แต่ยังเป็นกวีและนักวิชาการที่ได้รับการชื่นชมอย่างสูง โดยมีความรู้และการมองเห็นลึกซึ้ง เขามีบทบาทสำคัญในยุคของจักรพรรดิถัง

บทความที่เหว่ยเจิ่งเขียนใน “จารึกเจียงเฉิง” ไม่เพียงแต่เชิดชูคุณธรรมของจักรพรรดิ แต่ยังเน้นย้ำถึงความมั่นคงทางการเมืองของถังและความรุ่งเรืองของชาติ เหว่ยเจิ่งยังคงเป็นผู้สนับสนุนการเมืองของจักรพรรดิ โดยการให้คำแนะนำและการติชมที่เคร่งครัดเพื่อให้การเมืองของจักรพรรดิไปในทิศทางที่ถูกต้อง คำพูดของเขาไม่ใช่เพียงคำสรรเสริญอย่างเป็นทางการ แต่ยังสะท้อนถึงความเชื่อทางการเมืองและอุดมคติของชาติ ซึ่งทำให้เป็นรากฐานที่มั่นคงสำหรับยุคที่มั่นคงในสมัยถัง

บทบาทของ “จารึกเจียงเฉิง” ในการเรียนรู้ศิลปะการเขียน

การเรียนรู้การเขียนโดยใช้จารึกเจียงเฉิงเป็นตัวอย่าง

“จารึกเจียงเฉิง” ถือเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่สำคัญที่สุดในกระบวนการเรียนรู้ศิลปะการเขียน เหตุผลที่สำคัญคือมันเป็นสื่อการสอนที่ดีที่สุดในการเข้าใจและเรียนรู้รูปแบบพื้นฐานของสไตล์สแควร์ การเรียนรู้วิธีการเขียนของอู๋หยางซุนช่วยให้ผู้เรียนเข้าใจโครงสร้างตัวอักษร ความสมดุล และเทคนิคการเคลื่อนไหวของพู่กันได้อย่างเป็นธรรมชาติ

ขั้นตอนการเรียนรู้

1. ยืนยันท่าทางและเตรียมอุปกรณ์: ให้ความสำคัญกับท่าทางที่ถูกต้องในการเขียนและการถือพู่กัน พร้อมจัดเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็น
2. วิเคราะห์ตัวอักษร: เข้าใจการประกอบตัวอักษร ลำดับการวาด และเทคนิคการเริ่มต้นและสิ้นสุด
3. การฝึกซ้ำ: ฝึกฝนซ้ำหลายครั้งเพื่อพัฒนาความรู้สึกของจังหวะและความแข็งแรงของเส้น
4. การแสดงออกอย่างสร้างสรรค์: เมื่อมีความชำนาญในกรณีการเขียนแล้วให้พัฒนาวิธีการแสดงออกของตนเองและสร้างสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์โดยอิงจากการเขียนของอู๋หยางซุน

อิทธิพลต่อยุคหลังและการสืบทอดศิลปะการเขียนในปัจจุบัน

อิทธิพลของอู๋หยางซุนและคุณค่าทางวัฒนธรรมของ “จารึกเจียงเฉิง”

“จารึกเจียงเฉิง” ได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดของสไตล์สแควร์ในประวัติศาสตร์ศิลปะการเขียนจีน และสไตล์การเขียนของอู๋หยางซุนมีอิทธิพลต่อภูมิภาคเอเชียตะวันออก เช่น ญี่ปุ่นและเกาหลี โดย “อู๋ฟาง” ของเขายังคงเป็นพื้นฐานในการเรียนศิลปะการเขียนจนถึงปัจจุบัน

การพิมพ์ลายนิ้วมือที่มีอยู่และคุณค่าทางวัฒนธรรม

การพิมพ์ลายนิ้วมือของ “จารึกเจียงเฉิง” ถูกทำซ้ำมากมายตั้งแต่สมัยซ่ง และในกระบวนการนั้นทำให้เกิดการผสมผสานระหว่างของแท้และของปลอม แผ่นหินต้นฉบับถูกเก็บรักษาอยู่ที่สถานที่ของวังเจียงเฉิงในมณฑลส่านซี ถึงแม้ว่ารูปร่างจะเสื่อมโทรมไป แต่พิมพ์ลายนิ้วมือที่เก่าแก่ที่สุดจากยุคซ่งใต้ยังคงได้รับการประเมินสูง และเป็นเอกสารที่สำคัญสำหรับการศึกษาศิลปะการเขียนและการสอน

บทสรุป

“จารึกเจียงเฉิง” เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของสมัยถัง โดยการเขียนและบริบทของมันสะท้อนถึงอิทธิพลทางการเมืองและวัฒนธรรมของยุค การทำความเข้าใจจารึกนี้ช่วยให้เราเข้าใจถึงนวัตกรรมในศิลปะการเขียนของอู๋หยางซุน การเข้าใจเชิงลึกของมุมมองทางการเมืองของเหว่ยเจิ่ง และความยิ่งใหญ่ทางวัฒนธรรมในสมัยถัง สำหรับผู้เรียนศิลปะการเขียน “จารึกเจียงเฉิง” ถือเป็นจุดสูงสุดของสไตล์สแควร์ และควรเป็นเป้าหมายในการค้นคว้าต่อไปเพื่อสัมผัสถึงความงามที่ลึกซึ้งและความหมายทางประวัติศาสตร์