── เส้นที่สวยงามเริ่มต้นจาก “ร่างกายที่ถูกต้อง”
- การเขียนพู่กันจีนคือ “ศิลปะแห่งร่างกาย”
- ข้อดีของการมีท่าทางที่ถูกต้องในการเขียนพู่กัน
- ท่าทางพื้นฐานในการเขียนพู่กัน: 3 จุดสำคัญ
- ข้อผิดพลาดที่พบบ่อยในท่าทางของผู้เริ่มต้น และผลเสีย
- วิธีฝึกปรับท่าทางให้ถูกต้อง
- ความสอดคล้องของ “ท่าทางและจิตใจ” ตามแนวคิดของศาสตร์การเขียนพู่กัน
- สรุป: ปรับ “ร่างกายและจิตใจ” ให้พร้อมก่อนจับพู่กัน
การเขียนพู่กันจีนคือ “ศิลปะแห่งร่างกาย”
การเขียนพู่กันจีนไม่ใช่เพียงแค่ทักษะการใช้มือ แต่เป็นศิลปะที่ร่างกายทั้งร่างมีส่วนร่วม ท่าทางและความรู้สึกของร่างกายมีผลอย่างมากต่อการเคลื่อนไหวของพู่กัน คุณทราบหรือไม่ว่า ความงดงามของเส้นขึ้นอยู่กับท่าทางของร่างกายอย่างมาก?
ผู้เริ่มต้นมักจะคิดว่า “ท่าทางเป็นเรื่องรอง” แต่ความจริงแล้ว การฝึกฝนให้มีท่าทางที่ถูกต้องตั้งแต่แรกเริ่ม เป็นสิ่งที่จะส่งผลต่อพัฒนาการในระยะยาวอย่างมาก
ข้อดีของการมีท่าทางที่ถูกต้องในการเขียนพู่กัน
| ผลลัพธ์ | รายละเอียด |
| ① พู่กันไม่สั่นไหว | ควบคุมแรงกดและทิศทางของเส้นได้ดี เส้นมีความแม่นยำ |
| ② ไม่เหนื่อยแม้เขียนเป็นเวลานาน | ลดภาระของไหล่และหลัง ทำให้มีสมาธิได้นานขึ้น |
| ③ มีสมาธิเพิ่มขึ้น | เมื่อท่าทางมั่นคง จิตใจก็สงบ ทำให้เขียนได้ด้วยสติ |
| ④ รูปทรงของตัวอักษรมั่นคง | การรักษาแนวกึ่งกลางของร่างกายทำให้ตัวอักษรมีความสมมาตรและสวยงาม |
ท่าทางพื้นฐานในการเขียนพู่กัน: 3 จุดสำคัญ
① วิธีนั่ง (ไม่ว่าจะบนเก้าอี้หรือพื้น)
- เหยียดหลังให้ตรง ตั้งเชิงกรานให้ตั้งขึ้น
- ผ่อนคลายไหล่ และรับรู้แนวกึ่งกลางของร่างกาย
- ก้มคางเล็กน้อย เพื่อให้ด้านหลังของคอยืดตรง
※ หากนั่งพื้น ให้ระวังไม่ให้ถ่ายน้ำหนักลงที่ขามากเกินไป
※ หากนั่งเก้าอี้ ให้ฝ่าเท้าแตะพื้นอย่างมั่นคง
② ระยะห่างระหว่างโต๊ะกับร่างกาย
- ระยะห่างที่เหมาะสมคือประมาณ 1.5 ถึง 2 กำปั้น
- ใกล้เกินไปทำให้หลังค่อม ไกลเกินไปทำให้มุมของพู่กันไม่แม่นยำ
- ตำแหน่งที่แขนวางบนโต๊ะอย่างเป็นธรรมชาติ โดยไหล่ไม่ยกคือดีที่สุด
③ ตำแหน่งของข้อศอกและแขน (พื้นฐานของเทคนิคการใช้แขน)
- ยกข้อศอกเล็กน้อยเพื่อให้เคลื่อนไหวพู่กันได้อย่างยืดหยุ่น
- อย่าวางน้ำหนักแขนลงบนกระดาษมากเกินไป (พื้นฐานของ懸腕 / 提腕)
- ผู้เริ่มต้นอาจเริ่มจากการวางแขนบนโต๊ะ (“แขนหมอน”) ได้ แต่เมื่อเริ่มรู้สึกถึงการส่งแรงผ่านพู่กันแล้ว ค่อยๆ เปลี่ยนไปใช้ “แขนลอย”
ข้อผิดพลาดที่พบบ่อยในท่าทางของผู้เริ่มต้น และผลเสีย
| พฤติกรรม | ผลกระทบ |
| เขียนโดยหลังค่อม | ไหล่และคอเกร็ง พู่กันโน้มลงด้านล่าง |
| โน้มหน้ามาใกล้กระดาษเกินไป | มุมมองแคบ มองไม่เห็นองค์ประกอบโดยรวมของเส้น |
| เกร็งไหล่มากเกินไป | เส้นแข็ง ขาดจังหวะ |
| จับพู่กันแน่นเกินไป | แรงกดมากเกิน เส้นบี้หรือซึม |
วิธีฝึกปรับท่าทางให้ถูกต้อง
วิธีตรวจสอบท่าทางแบบ “ไร้พู่กัน” (ฝึกโดยไม่ใช้พู่กัน)
- นั่งด้วยท่าทางที่ถูกต้อง (บนพื้นหรือเก้าอี้ โดยไม่ถือพู่กัน)
- วางมือเบาๆ บนโต๊ะ แล้วปล่อยข้อมือให้ห้อยอย่างผ่อนคลาย
- เหยียดหลังให้ตรง หายใจลึกๆ และช้าๆ
→ การจัดท่าทางให้ถูกต้องจะทำให้จิตใจสงบ เป็นดั่ง “การทำสมาธิก่อนเริ่มเขียน”
ความสอดคล้องของ “ท่าทางและจิตใจ” ตามแนวคิดของศาสตร์การเขียนพู่กัน
มุมมองเรื่องท่าทางของ จงหย่งเซินชือ (智永禅師) ใน “คั‘จินเฉาเฉียนจื้อเหวิน (真草千字文)”
ศาสตร์การฝึกฝนพู่กันเน้นว่า “ต้องจัดจิตใจก่อนจับพู่กัน”
เพื่อสิ่งนี้ จำเป็นต้องทำให้ร่างกาย (身) และจิตใจ (心) เป็นหนึ่งเดียว หรือที่เรียกว่า “จิตใจปลอดโปร่งไร้สิ่งกังวล”
การมีท่าทางที่ถูกต้องไม่เพียงเพื่อให้เส้นสวยงาม แต่ยังเพื่อจัดระเบียบจิตใจอีกด้วย
สรุป: ปรับ “ร่างกายและจิตใจ” ให้พร้อมก่อนจับพู่กัน
สิ่งที่สำคัญในการเขียนตัวอักษรให้สวยงาม ไม่ใช่ “พู่กันดี” หรือ “กระดาษดี” แต่คือ “ท่าทางที่ถูกต้อง”
โดยเฉพาะสำหรับผู้เริ่มต้น ควรใช้เวลาในการฝึกฝนความรู้สึกของร่างกายให้สมดุล นี่คือการเตรียมตัวเพื่อส่งผ่านจิตใจในทุกลายเส้น และเป็นก้าวแรกของเส้นทางแห่งศิลปะการเขียนพู่กัน
Comments