สำหรับผู้ที่มีชีวิตผูกพันกับโลกของการประดิษฐ์อักษร แปรงพู่กันไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องมือ แต่ละด้ามมีพลังแห่งจิตวิญญาณที่ซึมซับไว้ ไม่ว่าจะเป็นจังหวะของลมหายใจของผู้เขียน หรือพลังของตัวอักษรที่ถือกำเนิดขึ้นมา
ดังนั้น ในวัฒนธรรมญี่ปุ่น จึงไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่จะทิ้งแปรงเมื่อหมดอายุการใช้งาน แต่เป็นธรรมเนียมในการ “ส่ง” แปรงผ่านพิธีกรรมที่เรียกว่า “筆供養” (Fude Kuyo) เพื่อขอบคุณและแสดงความเคารพอย่างสุดซึ้ง
บทความนี้จะพาคุณไปรู้จักกับความหมาย ประวัติศาสตร์ เบื้องหลังทางศาสนา และวิถีปฏิบัติของพิธีส่งแปรงพู่กันอย่างละเอียด
- พิธีส่งแปรงพู่กัน: ประเพณีเฉพาะของญี่ปุ่นที่ให้เกียรติเครื่องมือที่มีชีวิต
- สถานที่ประกอบพิธีและ “สถูปแปรงพู่กัน”
- ทำไมต้องส่งแปรง? — การเขียนคือการกระทำที่มีชีวิต
- ขั้นตอนของพิธีส่งแปรงพู่กัน
- จิตวิญญาณของโคโบ ไดชิ (คูไค) กับพิธีส่งแปรง
- ความหมายของพิธี Fude Kuyo ในยุคปัจจุบัน
- สรุป: แปรงพู่กันไม่ใช่สิ่งที่ “เผาทิ้ง” แต่คือสิ่งที่ “ส่งคืน”
พิธีส่งแปรงพู่กัน: ประเพณีเฉพาะของญี่ปุ่นที่ให้เกียรติเครื่องมือที่มีชีวิต
พิธี Fude Kuyo คือการนำแปรงพู่กันที่ใช้งานจนหมดอายุ มาถวายต่อเทพเจ้า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อแสดงความขอบคุณ และปลอบประโลมวิญญาณของแปรง
นี่ไม่ใช่การทิ้งขยะธรรมดา แต่คือพิธี “ส่งคืน” เครื่องมืออย่างนอบน้อม แสดงถึงวัฒนธรรมที่ให้ความสำคัญกับการกระทำที่สั่งสมผ่านแปรง — ไม่ว่าจะเป็นการเขียน การภาวนา หรือการเรียนรู้
สถานที่ประกอบพิธีและ “สถูปแปรงพู่กัน”
สถานที่ประกอบพิธี Fude Kuyo มักจะมี “筆塚” หรือ “สถูปแปรงพู่กัน” ตั้งอยู่ ซึ่งเป็นอนุสรณ์เพื่อสถิตวิญญาณของแปรง โดยพบได้ทั่วประเทศญี่ปุ่น
ตัวอย่างเช่น ในเมืองคุมะโนะ จังหวัดฮิโรชิมะ ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งผลิตแปรง “คุมะโนะ” ก็มีการจัด “เทศกาลแปรง” (筆まつり) ทุกปีที่ศาลเจ้าซากาคิยามะ โดยกิจกรรมได้แก่:
- การรวบรวมแปรงที่ใช้แล้วจากทั่วประเทศไปยังสถูปเพื่อทำพิธีส่ง
- การแสดงระบำแปรง การสาธิตการเขียนพู่กันขนาดใหญ่ และการสาธิตการทำแปรง เพื่อเฉลิมฉลองวัฒนธรรมของแปรง
ทำไมต้องส่งแปรง? — การเขียนคือการกระทำที่มีชีวิต
เบื้องหลังของพิธีนี้คือความเคารพต่อ “วัสดุที่มีชีวิต” ที่ใช้ทำแปรง เช่น:
- ขนของสัตว์ (กระต่าย แรคคูน แพะ ฯลฯ)
- ขนเหล่านี้ดูดซับหมึกและสึกหรอจากการใช้งาน
- เมื่อถึงจุดที่ขนสึกจนไม่สามารถใช้งานได้ แปรงก็สิ้นอายุขัย
ขนที่ถูกใช้งานจนหมดนี้ คือหลักฐานของชีวิตที่สมบูรณ์ และพิธี Fude Kuyo คือการให้เกียรติกับการรับใช้ที่เงียบงันนี้
ขั้นตอนของพิธีส่งแปรงพู่กัน
แม้รายละเอียดจะต่างกันตามแต่ละวัดหรือศาลเจ้า แต่โดยทั่วไปมีขั้นตอนดังนี้:
- ชำระล้างแปรงที่ใช้แล้วและจัดแต่งปลายพู่ให้เรียบร้อย
- ห่อด้วยถุงหรือผ้าพิเศษ และนำไปมอบที่จุดรับของพิธี
- พระสงฆ์หรือผู้ทำพิธีสวดมนต์หรือสวดโนริโตะ
- เผาแปรง (พิธีเผา) หรือฝังลงดิน (พิธีฝัง)
- ผู้เข้าร่วมพิธีพนมมือแสดงความขอบคุณต่อแปรง
ในอดีตนิยมฝังแปรงลงดินมากกว่า เพราะเชื่อว่ากลิ่นหมึกที่หลงเหลืออยู่จะได้สงบลงใต้ผืนดินอย่างมีความหมาย
จิตวิญญาณของโคโบ ไดชิ (คูไค) กับพิธีส่งแปรง
ต้นกำเนิดหนึ่งของ Fude Kuyo เชื่อมโยงกับพระคูไค (หรือที่รู้จักในนาม โคโบ ไดชิ) พระที่มีบทบาทสำคัญในโลกของการประดิษฐ์อักษรญี่ปุ่น
เขาเห็นว่าการเขียนคือ “การคัดลอกวจนะของพระพุทธเจ้า” และทิ้งผลงานไว้มากมาย ซึ่งมีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมการให้ความเคารพต่อเครื่องมือ
ที่ภูเขาโคยะ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของคำสอนของเขา มีการจัด “เทศกาลส่งแปรง” ทุกปีในเดือนพฤศจิกายน แสดงถึงจิตวิญญาณของการให้เกียรติเครื่องมือที่ยังสืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน
ความหมายของพิธี Fude Kuyo ในยุคปัจจุบัน
ในยุคที่ผู้คนเคยชินกับการใช้ของแล้วทิ้ง พิธี Fude Kuyo ยิ่งมีความสำคัญ:
- สอนให้เรารู้จักรักษาของที่ใช้
- ส่งของที่ใช้แล้วด้วยความเคารพ
- เป็นโอกาสให้ระลึกถึงรากเหง้าของวัฒนธรรมการเขียน
เด็ก ๆ ที่เข้าร่วมพิธีด้วยแปรงที่ใช้ในวิชาคัดลายมือ จะได้รับประสบการณ์ล้ำค่าทางจิตใจและวัฒนธรรม
สรุป: แปรงพู่กันไม่ใช่สิ่งที่ “เผาทิ้ง” แต่คือสิ่งที่ “ส่งคืน”
พิธี Fude Kuyo คือการส่งจิตวิญญาณของแปรงคืนอย่างสง่างาม
การมองแปรงที่เคยสร้างตัวอักษร เคยรับความคิดของผู้เขียนไว้ และส่งมันกลับคืนด้วยคำขอบคุณ คือการสะท้อนแนวคิดญี่ปุ่นที่ว่า “สิ่งของก็มีชีวิต”
แม้แปรงที่อยู่ข้างกายคุณตอนนี้ก็เช่นกัน วันหนึ่ง เมื่อมันหมดอายุการใช้งาน ลองพนมมือกล่าวคำว่า “ขอบคุณ” แล้วส่งมันอย่างเงียบงาม
ในท่าทีเช่นนั้น ย่อมมีสายธารแห่งวัฒนธรรมอันลึกซึ้งและงดงามของการประดิษฐ์อักษรญี่ปุ่นไหลอยู่เบื้องหลัง
Comments